Second Life in de opera

Met Götterdämmerung, het vierde en laatste deel van Wagners cyclus Der Ring des Nibelungen, stond er vandaag 320 minuten opera op mijn programma. De volledige cyclus werd geregisseerd door Ivo van Hove, een zeer gewaardeerd theaterregisseur en tevens directeur van Toneelgroep Amsterdam.

Ook dit vierde deel was een prachtig visueel spektakel en ik heb mij echt geen 5 minuten verveeld. Bijzonder vond ik toch dat er tijdens deze uitvoering intensief gebruik gemaakt werd van Second Life. De zangers waren niet alleen aanwezig op het podium, ze werden tegelijkertijd ook geleefd in Second Life. De realisatie daarvan was bijzonder goed geslaagd. Foto: Annemie Augustijns

Het moet behoorlijk wat gekost hebben om het Second Life deel uit te werken. En ze zijn ook niet zuinig geweest bij het kopen van specifieke bewegingen voor de avatars (grijns). Voor meer audiovisueelmateriaal kan u bij Klara.be gaan piepen, voor meer foto’s op de website van de Vlaamse Opera.

Jammer dat de Vlaamse Opera geen filmpjes beschikbaar stelt voor bloggers. Ik zou hier anders graag gratis en voor niks reclame voor ze maken. Misschien dat dat ook zou helpen om de gemiddelde leeftijd tijdens de voorstellingen wat naar beneden te halen. De zaal zit altijd vol met 60-plussers (in Antwerpen is het erger dan in Gent trouwens). Ik heb niks tegen die leeftijdsgroep hoor (mijn ouders, buren en kenissen lezen mee), maar in de opera zijn die altijd super ongedurig tijdens de pauze en voor en na de voorstelling. Zodra de lichten aangaan beginnen die dan letterlijk naar buiten te stormen. Zeer gevaarlijk is dat.

Nog tot 9 juli in de Vlaamse opera en er zijn nog tickets. U moest ze ondertussen al besteld hebben.