Over weblogs en dagboeken
"O je houdt een dagboek bij" zei iemand na het bekijken van mijn weblog nog deze week. Neen, dat doe ik niet. Ik schrijf een weblog. Een paar weken geleden heb ik nog een definitie op mijn examens aan de leerlingen gevraagd: "Een weblog is een website waarop één of meer mensen regelmatig, soms een aantal keren per dag, nieuwe berichten plaatsen. Deze berichten worden in
chronologische volgorde, van nieuw naar oud weergegeven, al dan niet voorzien van de mogelijkheid tot reageren."
Ik kan er mij nog steeds over verbazen hoe langzaam nieuwe technologieën doorsijpelen in dit land. Dit weekend las ik nog volgende artikels in de krant: "Het verschil tussen een dagboek en een weblog" en "De teloorgang van het dagboek met het koperen slotje" (De Morgen, 31/07/2004, beiden geschreven door An Olaerts). Ik was verbaasd. Je moet wel een erg technologische domoor zijn als je bij het schrijven over het fenomeen weblog blijft verwijzen naar het dagboek. Buiten enkele statistische gegevens over bloggen (92,4% van de 10.000.000 bloggers is jonger dan 30, Skynetblogs telt bijna 20.000 blogs en gemiddeld heeft een Vlaamse blog 50 lezers) komt deze journaliste niet verder dan een verwijzing naar een weblog van een student, die het heeft over problemen met studies en sportblessures.
Wat zijn weblogs dan wel? Het is niet alleen een nieuw informatiekanaal met een eigen publiek, het is gewoon een nieuw medium. In de VS raakten traditionele journalisten er maar niet over uitgepraat. Niet alleen zij kregen toegang tot de Democratic Convention 2004 (John Kerry is nu officieel presidentskandidaat voor de Democraten samen met running mate John Edwards), maar er werden ook voor het eerst in de geschiedenis bloggers uitgenodigd om verslag uit te brengen over het event. De weblog Daily Kos van Markos Moulitsas haalt gemiddeld meer dan 170.000 bezoekers per dag. Dat is een ongekend publiek adt je gewoon weg niet kan negeren.
In plaats van te verwijzen naar een dagboek, leg ik het liever uit als een website waar je gratis een abonnement op kan nemen. Telkens er een nieuw item gepubliceerd wordt, krijg je dat in je persoonlijke krant die je toestaat op een onbeperkt aantal blogs te abonneren. (hoewel het grootste deel van de lezers van mijn blog nog steeds rechtstreeks naar de site gaan) Je kan ervoor kiezen om de blog te lezen van iemand die je kent, maar dat kan evengoed een fotoblog of de hoofdpunten van Het Belang Van Limburg of The New York Times zijn. Die "krant" wordt een Reader genoemd, de "abonnementen" die je neemt zijn Feeds. Wie meer wil weten kan van start gaan op de website RSSfeeds.be of op de blogdochter van pagina.nl
Moraal van het verhaal, zeg niet zomaar dagboek tegen een weblog. Dat stond niet in De Morgen, maar ‘t is dat Juf Smetty het gezegd heeft.