De juf is er niet: leve de juf

Vandaag mijn eerste dag afwezig op school. Ik zag de leerlingen al juichen. Nergens anders zijn mensen zo blij om je afwezigheid. Zelf ben ik niet dol op leerkrachten vervangen. Je krijgt dan een hoop, meestal onbekende, tieners voor je die verplicht in het klaslokaal hun 50 minuten zitten vol te maken.  Voor de vervangende leerkracht is het dan een zegen als er een taak of een test voorzien is. Dus begon ik vanochtend aan wat cut en paste werk richting schoolsecretariaat. Ze klonken niet echt vertrouwd met het feit dat ze de taken via mail doorkrijgen, maar voor een internetjuf is dat een must. Dus knip en plak en de taken waren verstuurd. Zo kon ik toch rustig ziek zijn. Maar ik zal vast wel een paar keer verwenst zijn in leerlingenland, maar dat nemen we erbij. 

Ik heb er naar gewoonte weer een leuke aandoening uitgehaald. Meestal doe ik niet in gewone ziektebeelden. Geen buikgriepjes voor mij. Ik heb een virus die het evenwicht overhoop haalt. Dat is eens wat anders. En wat fijn dat ik net van duiken een objectief gemaakt heb.

Ik zie microben en virussen al op stap gaan. Op een bepaald moment staan ze voor een splitsing. Gewoon ziek naar links, anders ziek naar rechts, exotisch ziek naar Smetty. Zeker weten dat het zo is gegaan!